Het boek van Ruth opent met een hongersnood in Israël waardoor de familie van Elimelech (“Mijn God is koning”) beslist om naar Moab te verhuizen. In het land van Moab neemt de tragedie verder toe wanneer Elimelech en zijn twee zonen, Machlon en Kiljon (“ziek, zwak en misselijk”), sterven. Naomi blijft zo alleen achter met haar twee schoondochters Orpa en Ruth. Uit pure wanhoop besluit Naomi terug te keren naar Bethlehem (“Huis van brood”) en tot grote verbazing wil Ruth absoluut Naomi volgen. Tenslotte kiest Naomi voor een nieuwe naam, ‘Mara’ (“Bitterheid”). In dit eerste hoofdstuk spelen namen een belangrijke betekenis. Alles wijst erop dat God dit gezin heeft losgelaten en ze alleen dood zullen ontvangen. En toch staat Gods trouw op in dit verhaal door de keuze van Ruth om met Naomi mee te gaan naar Bethlehem. Zo eindigt hoofdstuk één met de verwachtingsvolle woorden dat het de tijd was voor de gersteoogst. God staat op het punt om vanuit de tragedie iets nieuws te beginnen en wil Ruth en Naomi hiervoor gebruiken. 

Hoe gaan wij om met zware beproevingen in het leven? Wanneer ons erge dingen overkomen, kunnen we kiezen om verbitterd te worden of we kunnen uitstappen in vertrouwen, geloven dat dit niet het einde is en dat God nog niet klaar is met ons. We maken de keuze om op te stappen uit de tragedie en verwachtingsvol uit te kijken naar wat God aan het doen is.

Klaagliederen 1:16, 2 Samuël 15:21